۵۲ کارخانه آبجوسازی در آلمان تعطیل شده‌اند
فرزندانِ هوشیارِ قرن: وقتی نسل زِد از آبجو بیزار است
اکنون بجای قرن‌ها بوی مالت و رازک، بوی دیگری در هواست — بوی پایان یک دوران!
در قلبِ باواریا، جایی که قرن‌ها بوی مالت و رازک از دودکش‌ها بالا می‌رفت، حالا سکوت تلخ‌تری پیچیده است. در کارخانه ۱۷۲ ساله لانگ-براو، شیرها دیگر نمی‌جوشند. دستگاه‌ها از حرکت ایستاده‌اند. انگار نسلی برخاسته تا ورق تاریخ را برگرداند: نسل زد، نسلی که دیگر از آبجو سرمَست نمی‌شود.
تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس: در قلبِ باواریا، جایی که قرن‌ها بوی مالت و رازک از دودکش‌ها بالا می‌رفت، حالا سکوت تلخ‌تری پیچیده است. در کارخانه ۱۷۲ ساله لانگ-براو، شیرها دیگر نمی‌جوشند. دستگاه‌ها از حرکت ایستاده‌اند. انگار نسلی برخاسته تا ورق تاریخ را برگرداند: نسل زد، نسلی که دیگر از آبجو سرمَست نمی‌شود.
آنچه روزی نماد زندگی آلمانی بود، امروز در فهرست «نامطلوب‌ها» جا خوش کرده. مصرف سرانه آبجو در آلمان از ۱۲۶ لیتر در سال ۲۰۰۰ میلادی به ۸۸ لیتر رسیده، و تنها در یک سال، ۵۲ کارخانه آبجوسازی در این کشور تعطیل شده‌اند؛ بزرگ‌ترین موج تعطیلی در 3 دهه اخیر.
چه اتفاقی افتاده؟ به‌زبان ساده: نسل جدید نمی‌خواهد بنوشد.
برای متولدین بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ میلادی، آبجو دیگر نه فرهنگ، نه عادت و نه حتی جذابیت دارد. «الکل برای بدن مضر است»، کارلا شوبلر، دانشجوی ۲۳ ساله آلمانی می‌گوید، «و کالری بالایش، دشمن فرم بدنی ماست».
از مربیان تناسب‌اندام تا اینفلوئنسرهای سبک زندگی سالم، همه یک پیام دارند: بیزاری از الکل فقط مد نیست؛ یک سبک زندگی است.
کارخانه‌ها، گرفتار برزخ اقتصادی و تغییر ذائقه فرهنگی، یکی پس از دیگری خاموش می‌شوند. تورم، افزایش قیمت انرژی، و نیاز به میلیون‌ها یورو برای نوسازی تجهیزات، فشار را به اوج رسانده. کارخانه‌هایی مانند لانگ-براو که 2 جنگ جهانی را تاب آورده بودند، حالا به‌زانو درآمده‌اند.
برخی کارخانه‌ها به تولید آبجوهای بدون الکل یا میوه‌ای روی آورده‌اند، اما بازار اشباع است. رقابت با غول‌هایی مانند «کرومباخر» برای برندهای محلی، رؤیایی دست‌نیافتنی است. تجهیزات گران‌قیمت مورد نیاز برای تولید صنعتی آبجوی بدون الکل، از توان کارخانه‌های کوچک خارج است.
مدیر لانگ-براو می‌گوید: «آبجوسازها آدم‌های مقاومی هستند. اما وقتی فروش پایین می‌آید و هزینه‌ها هر روز بالا می‌رود، نمی‌شود برای آینده برنامه‌ریزی کرد.»
از سوی دیگر، نوشیدن الکل برای نسل‌های پیشین نماد رفاقت، جشن و حتی هویت بود. اما امروز، نسل زِد - Z- آن را تجربه‌ای گهگاهی، لوکس یا حتی بی‌معنا می‌داند. انتخاب این نسل ساده است: یا آبجوی بدون الکل، یا هیچ.
و حالا در حالی که سوت خاموشی در بسیاری از کارخانه‌ها به صدا درآمده، صدای تازه‌ای در خیابان‌های اروپا پیچیده: صدای نسل هوشیاری که به‌جای مستی، سبک زندگی سالم را انتخاب کرده.
و درست همان‌جا، در شمال بایرن، جایی که روزی لانگ-براو نماد قدرت آبجوی آلمان بود، اکنون بوی دیگری در هواست — بوی پایان یک دوران.
منبع اصلی اطلاعات داخل این گزارش: از سایت یورونیوز
دیدگاه تان را بنویسید