همایش روز جهانی آشپز در تهران؛ گرامیداشتی صمیمی با طعمی تلخ از بی‌برنامگی
یکی از مهم‌ترین ضعف‌های این همایش، بی‌توجهی به شعار جهانی امسال «کاوش غذا» برای کودکان بود
تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس :
در حالی‌که امسال شعار جهانی روز آشپز با محوریت «Food Explorers» و با تأکید بر آموزش کودکان برای شناخت منشأ غذا و سبک زندگی سالم برگزار شد، شامگاه گذشته هشتمین آیین گرامیداشت این روز در ایران از سوی انجمن صنفی آشپزان و سرآشپزان استان تهران در سالن اجتماعات «پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات» و حضور جمعی از مسئولان کشوری مانند مدیرکل فنی و حرفه ای استان تهران و «محمد سراج» و «پیمان فلسفی» نمایندگان مردم تهران در مجلس برگزار گردید؛ رویدادی که اگرچه با نیّت خیر و تلاش فراوان برگزارکنندگان از جمله «کرمعلی رهنما» موسس و رئیس صنفی آشپزان و سرآشپزان استان تهران و «ایمان قربانی»، دبیر همایش و مدیرعامل تعاونی مسکن آشپزان و سرآشپزان همراه بود، اما در اجرا فاصله قابل‌توجهی با استانداردهای حرفه‌ای و حتی حداقلی یک همایش ملی در شأن آشپزی ایرانی داشت.
تلاش‌های ارزشمند اما بدون طراحی حرفه‌ای
بی‌تردید زحمات مسئولان انجمن آشپزان و سرآشپزان استان تهران برای برگزاری این آیین قابل‌قدردانی است. برگزاری رویدادی با حضور ده‌ها آشپز از سراسر کشور، در شرایط محدود مالی و زمانی، کاری ساده نیست. «رهنما» رئیس انجمن نیز در تمام طول برنامه با انرژی و تعهد مثال‌زدنی در جای‌جای سالن برای پیشبرد کارها حضور داشت. با این حال، نبود تیم اجرایی متخصص در برگزاری رویدادهای حرفه‌ای و بی‌برنامگی در نحوه مدیریت صحنه، معرفی برندگان، و حتی تدارک پذیرایی مناسب، موجب شد مراسم از انسجام و کیفیت لازم برخوردار نباشد.
غفلت از محور جهانی روز آشپز؛ کودکانِ غایب در «کاوش غذا»
یکی از مهم‌ترین ضعف‌های این همایش، بی‌توجهی به شعار جهانی امسال «کاوش غذا» برای کودکان بود؛ شعاری که به آموزش و الهام‌بخشی به کودکان برای شناخت و احترام به منشأ غذا و پایداری محیط‌زیست اشاره دارد. در حالی‌که حضور چند «آشپز کوچک»، نمایش عروسکی با سناریوی جذاب یا دعوت از خانم بهاره عسگرخانی – مربی و مروج آموزش آشپزی به کودکان و کارشناس صداوسیما – بجای ماندن در حاشیه نمایشگاه به داخل سالن اجرای مراسم می‌توانست بُعدی جذاب و اثرگذار به این رویداد با موضوع لذیذ و هیجان انگیز ببخشد. فرصت ارزشمندی که به سادگی نادیده گرفته شد. همین غیبت، فاصله‌ای آشکار میان رویداد ایرانی و فلسفه جهانی این روز ایجاد کرد.
سخنرانی‌های تکراری، غیبت روایت‌های الهام‌بخش
از دیگر نکات قابل انتقاد، اتکای بیش از حد به سخنرانی‌های کلیشه‌ای و تکراری بود؛ در حالی که می‌شد از ظرفیت ارزشمند بیش از ۵۰ شرکت‌کننده از شهرهای مختلف ایران برای روایت تجربیاتشان در قالب نمایش‌های تصویری و مستندهای کوتاه استفاده کرد. چنین رویکردی نه‌تنها جذاب‌تر و آموزشی‌تر می‌بود، بلکه به درک بهتر تلاش‌های آشپزان مناطق مختلف کشور کمک می‌کرد.
حواشی مراسم و پایان کم‌رمق
در بخش پایانی، نحوه اهدای تندیس‌ها و لوح‌های تقدیر نیز با بی‌نظمی و زمان‌بندی طولانی همراه بود و به گفته برخی حاضران، تلخی‌هایی به همراه داشت که بر زحمات شبانه‌روزی برگزارکنندگان سایه انداخت.
نیاز به نگاهی تازه در گرامیداشت حرفه‌ای آشپزان ایرانی
روز جهانی آشپز فرصتی است برای معرفی نقش فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آشپزی در جامعه؛ اما تحقق این هدف، نیازمند برنامه‌ریزی اصولی، استفاده از مشاوران حرفه‌ای و رویدادپردازی خلاقانه است.
بی‌شک تلاش انجمن صنفی سرآشپزان و آشپزان تهران شایسته تقدیر است، اما امید می‌رود در دوره بعد، این رویداد به بستری برای ارتقای جایگاه حرفه‌ای آشپزان ایرانی، الهام‌بخشی به کودکان، و نمایش پیوند عمیق آشپزی با کشاورزی و سلامت جامعه تبدیل شود.
مطلب مرتبط:
روز جهانی آشپز ۲۰۲۵ و پیوند آشپزی با سلامت، کشاورزی و عشق زندگی ایرانی- لینک اینجا
دیدگاه تان را بنویسید