چرا شیرِ والمارت این‌قدر ارزان است؟ روایتی از جنگ نابرابر با صنعت لبنیات محلی

خواه فروشگاه محبوبتان باشد یا نباشد، والمارت خود را به یکی از بهترین زنجیره‌های خواربارفروشی برای خریدارانِ حساس به قیمت تبدیل کرده است — به‌ویژه حالا که قیمت‌های مواد غذایی شیوه خرید ما را تغییر داده‌اند. شیری که زمانی فقط از بقالی محلیِ محبوبتان می‌خریدید، امروز شاید 2 برابرِ قیمتِ شیر برند «گِریت‌ولیـو» والمارت باشد؛ موضوعی که ممکن است فقط برای صرفه‌جویی شما را راهی والمارت کند.

والمارت می‌تواند در دنیایی با هزینه‌های بالا، قیمت شیر را پایین نگه دارد، چون از سال ۲۰۱۸ میلادی شروع به راه‌اندازی تأسیسات اختصاصیِ فرآوری شیر کرده است. نخستین واحد در ایندیانا افتتاح شد و شیر نیم‌گالن و یک‌گالن، پرچرب، ۲٪، ۱٪، بدون چربی (اسکیم)، ساده و شکلاتی تولید می‌کند؛ همگی برای فروش با برچسب «گِریت‌ولیـو» فرآوری می‌شوند.

پس از ایندیانا، والمارت واحد دیگری در جورجیا افتتاح کرده و قرار است واحدی هم در تگزاس در سال ۲۰۲۶ راه‌اندازی شود. این تأسیسات شیر خام را از دهها مزرعه محلی در شعاع صدها مایلی کارخانه خریداری می‌کنند. هر واحد حدود ۲۰۰ نفر را به‌کار می‌گیرد و با حدود ۱۰۰ راننده کامیون قرارداد می‌بندد. هرچند هزینه ساخت و اداره کارخانه‌های فرآوریِ متعلق به والمارت زیاد به نظر می‌رسد، اما این کار از راه‌های مختلف به نفع شرکت تمام می‌شود: از معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتیِ دولتی گرفته تا حذف کامل واسطه‌ها. این صرفه‌جویی‌ها به والمارت اجازه می‌دهد قیمت شیر «گِریت‌ولیـو» را آن‌قدر کاهش دهد که مشتریان را به فروشگاه بکشاند—مشتریانی که احتمالاً در همان خرید، بیش از فقط شیر تهیه می‌کنند.

پشت پرده چه می‌گذرد؟

صرفه‌جویی چند دلاری در قیمت یک گالن شیر و ایجاد چند صد شغل به‌واسطه این کارخانه‌ها، وقتی فراتر از ظاهر ماجرا نرویم، خوشایند به نظر می‌رسد. اما پشت پرده، «جنگ‌های شیر» در جریان است و همه الزاماً از کارخانه‌های فرآوریِ والمارت سود نمی‌برند. وقتی واحد ایندیانا والمارت راه افتاد، یک بطری‌سازی دیگر به نام «دین فودز» مجبور شد قراردادهایش را با حدود ۱۰۰ کشاورز منطقه فسخ کند، زیرا توان رقابت با هزینه‌های تولید والمارت را نداشت. در نهایت، تنها حدود ۳۰ مزرعه و تعاونیِ محلی با این غول خرده‌فروشی قرارداد بستند.

هدف والمارت برای حذف همه واسطه‌ها فقط به مزارع محدود نمی‌شود؛ تمام اجزای زنجیره در اختیار این خرده‌فروش قرار می‌گیرد. فرآوری‌کنندگان محلی غذا، بسته‌بندها، عمده‌فروشان و توزیع‌کنندگان نیز ممکن است تحت فشار قرار گیرند؛ چراکه کشاورزان یا با والمارت قرارداد می‌بندند یا دیگر قادر به ادامه فعالیت نیستند. کاهش فروش لبنیات در ایالات متحده آمریکا، در کنار تسلط شرکت‌های بزرگ بر صنعت، به این معناست که شمار بیشتری از تولیدکنندگان کوچک و محلیِ لبنیات در معرض کنار رفتن کامل قرار دارند. برای مصرف‌کننده، این وضع به یک دوگانگی تبدیل می‌شود: تمایل به حمایت از کسب‌وکارهای محلی، در برابر اجبار به صرفه‌جویی در بودجه خانوار در شرایط گرانی مواد غذایی.