️خاک، غذا، زندگی/ اگر گوش جان بسپاریم، خاک هنوز هم با ما سخن میگوید
نگاهی با احساس و دانش که علم را با مسئولیت، و پژوهش را با عشق به زمین گره میزند
تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس:
گاهی علم، پیش از آنکه در قالب مقاله و فرمول و نمودار بنشیند، خود را در زبان دل آشکار میکند؛ جایی که پژوهشگر، نه فقط با دادهها، که با جانِ طبیعت سخن میگوید.
خانم دکتر بهجت تاجالدین، استاد دانشگاه، عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی و پژوهشگری با دهها مقاله علمی و کتاب تخصصی، در این نوشته، چهرهای دیگر از خاک را به ما نشان میدهد؛ خاکی که صرفاً «موضوع تحقیق» نیست، بلکه «مادر» است، بستر آرامش، و خاستگاه زندگی.
این متن، که در امتداد دلنوشتهای الهامگرفته از کتاب «سلام به سرچشمه» اثر هادی شفیعی لینک اینجا و در فاصلهای کوتاه پس از آن در راستای همان مناسبتهای گرامی داشت روز جهانی خاک و در واقع هفته خاک در ایران نگاشته شده، پیوندی ظریف میان دانش و احساس برقرار میکند؛ پیوندی که از دل تجربه علمی برمیخیزد و در قالب نثری آهنگین و شاعرانه جاری میشود.
اینجا آب، بیقرار است و خاک، مأمن و مأوا؛ و آموزش و ترویج، نه صرفاً انتقال دانش، که روایت مهر طبیعت است برای نسلی که باید پاسدار «خاک، غذا و زندگی» باشد.
آنچه پیش رو دارید، تنها گزارشی از یک سخنرانی به مناسبت روز جهانی خاک نیست؛ بلکه بازتاب نگاهی است که علم را با مسئولیت، و پژوهش را با عشق به زمین گره میزند؛ نگاهی که یادآور میشود اگر گوش جان بسپاریم، خاک هنوز هم با ما سخن میگوید.
***********************
آب،
جاری است!
بیقرار است!
نمیتواند آرام باشد!
برای آرامش،
نیاز به بستری مناسب دارد!
بهسان کودکی که نیاز به مادر دارد تا آرام گیرد،
آب هم نیاز به مادر دارد تا تسکین یابد!
خاک، بستر آب است!
خاک، مادر آب و طبیعت است!
خاک است که بیقراری آب را درمان است!
مادر، پر زِ مهر و محبت است!
سخاوتمند است و دلِ بزرگ بخشندهای دارد!
خاک هم مادر است!
سخاوتمند و بخشنده است!
هر چه به او بدهی،
به دیگران میبخشد!
اگر غذای خوبی بارش کنی،
به کمک آبی که آبستن آن است،
موجودی زیبا،
رعنا،
و با طراوتی چون گیاه،
به ارمغان میآورد که جانی تازه به طبیعت میبخشد،
و پایه و اساس زندگی را،
با غذایی خوشتر و بهتر،
بنا مینهد!
پس،
پاس بداریم:
خاک، غذا، و زندگی را!
خاک، غذا، زندگی،
عنوان سخنرانی من بود!
این سخنرانی را،
در آخرین دوشنبه پاییزی ۱۴۰۴خورشیدی،
یعنی ۲۴ آذر ماه،
بهدعوتِ انجمن علمی دانشجویی علوم و مهندسی خاک،
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان،
بهمنظور بزرگداشت روز جهانی خاک،
پس از چند بار تاخیر،
بهدلیلِ تعطیلی ناشی از آلودگی هوای خوزستان،
برای دانشجویان آن دانشگاه،
پیرامون چهار محور اصلی،
با مثالهای علمی_ادبی،
بهویژه در بخش آموزش و ترویج،
ایراد کردم!
هر سال،
۵ دسامبر،
روز جهانی خاک،
نام دارد!
برای ما،
امسال،
برایر با ۱۴ آذر،
بود!
از ۱۱ تا ۱۷ آذر هم،
هفته خاک،
داشتیم!
سخنرانیام،
از طریق اتصال محیطِ "گوگل میت"،
به محل کنفرانس،
برگزار شد!
برای من،
یکطرفه بود!
و حضور شنونده،
ملموس نیود!
مگر نه اینکه،
به قول صائب تبریزی:
مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد/ غنچه خاموش بلبل را به گفتار آورد!
اگر سخنرانی،
در شکل "وب کنفرانس"،
یعنی "ویدیو کنفرانسی" بود،
بهاحتمال،
واکنش مخاطب،
بیشتر،
احساس میشد!
.
دیدگاه تان را بنویسید