همدلی برای کشاورزی؛ رأی قاطع به عقلانیت در اتاق بازرگانی تهران

علیرضا صفاخو - کشاورزپلاس: در واپسین روزهای گرم مرداد ماه 1404، اتاق بازرگانی تهران صحنه رقابتی داغ اما شکوهمند بود. نخستین جلسه دوره دوم کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی در ساختمان خیابان مطهری، نه فقط جلسه‌ای رسمی، که آوردگاهی از اعتماد، تجربه، و اراده بخش خصوصی برای بازطراحی آینده کشاورزی ایران بود.

در این جلسه، که با حضور بزرگان این حوزه از جمله چهره‌هایی چون «عطاءالله اشرفی اصفهانی»، «فرهاد آگاهی»، «علی ابراهیمی»، «کاوه زرگران»، «محمدعلی رضایی کمال‌آبادی- اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان گیاهان دارویی و فرآورده های غذایی و زعفران ایران»، « میراسلام تیموری» - انجمن صنایع فرآورده های لبنی ایران»، «سید یوسف قاضی عسکر- انجمن صنفی صنایع بیسکویت، شیرینی و شکلات ایران»، «سید محمدرضا مرتضوی- کانون انجمن های صنایع غذایی ایران» و «سیدمهدی حسینی یزدی- انجمن واردکنندگان سم و کود ایران» برگزار شد، ترکیب هیئت رئیسه کمیسیون برای دوره‌ای تازه رقم خورد.

و اما لحظه سرنوشت؛

«کاوه زرگران» که با عدم تمایل اشرفی اصفهانی به ادامه ریاست کمیسیون در این دوره، تنها نامزد ریاست کمیسیون کشاورزی اتاق تهران بود، بی‌رقیب به کرسی ریاست نشست. اما در انتخاب نایب رئیس‌ها، نگاه‌ها به رقابت پنهان‌تری دوخته شده بود؛ رقابتی که در آن، عطاءالله اشرفی اصفهانی، مردی با سابقه‌ نشستن بر کرسی ریاست کمیسیون در دوره گذشته، این‌بار با هوشمندی خاصی خود را نامزد نایب‌رئیسی کرد.

نتیجه؟

۹ رأی از ۱۰ رأی مأخوذه برای «عطاء اله اشرفی اصفهانی»؛ رأیی که فقط عدد نبود، بلکه یک پیام بود: «اعتماد به صداقت، عقلانیت و کارنامه‌ روشن دوره پیشین.»

در کنار او، «فرهاد آگاهی» نیز با کسب ۶ رأی، نایب‌رئیس دوم شد تا هیئت رئیسه‌ای شکل بگیرد که از جنس «تجربه، توازن و تعامل» باشد.

شاید در ظاهر رقابتی بود، اما در باطن، این انتخابات جلوه‌ای بود از بلوغ یک نهاد بخش خصوصی.

1.  هیچ‌کس حذف نشد، هیچ صدایی خاموش نماند.
2.  رقابت بود، اما با احترام؛ اختلاف نظر بود، اما با هدف مشترک.

در پایان، آنچه باقی ماند، نه فقط یک ترکیب منتخب، بلکه یک پیام روشن برای فعالان کشاورزی بود:

«در اتاق بازرگانی تهران، رقابت می‌کنیم، اما برای رفاقت، برای ساختن، برای فردای بهتر کشاورزی ایران.»