هر کبوتر به‌طور میانگین حدود ۱۲ کیلوگرم فضولات تولید می‌کند
عشق بی‌پایان دهلی به کبوترها
فروشگاه‌هایی که دانه می‌فروشند، در مکان‌هایی سر برمی‌آورند که مردم به پرندگان غذا می‌دهند؛ بی‌اعتنا به خطرات آن
دهلی عاشق کبوترهایش است. پرشور و پرحرارت. نمونه‌اش را می‌توان زیر پل هوایی کالکاجی در جنوب دهلی دید. همان‌جا که خودروها از روی پل بالا می‌روند و پایین می‌آیند، زیر آن صحنه‌ای کاملاً متفاوت جریان دارد.
اینجا، مردم در فضای باز به کبوترها غذا می‌دهند. آن‌ها انواع مختلف دانه در اختیار پرندگان می‌گذارند و همچنین در کاسه‌های بزرگ سفالی برایشان آب می‌ریزند.
حتی یک دکه موقتی برای فروش دانه به کسانی که به کبوترها غذا می‌دهند، برپا شده است. غذا و آب دادن به پرندگان و حیوانات، به‌ویژه در روزهای گرم، از دیرباز در هند امری رایج بوده است. این کار در واقع بازتابی از جنبه مثبت فرهنگ هندی است که در آن برای حیوانات غیرانسانی نیز جایگاه و حتی نوعی احترام قائل‌اند.
اما درباره کبوترها، باید مرزی کشید. فضولات کبوتر با بیماری‌های تنفسی مختلفی از جمله سیتاکوز، اورنیتوز، کریپتوکوکوز و پنومونیت در ارتباط است. همچنین حاوی عوامل بیماری‌زایی مانند سالمونلا و ای.کولای است.
مدفوع کبوترها ماهیت اسیدی دارد و باعث خوردگی ساختمان‌ها می‌شود. هر کبوتر به‌طور میانگین حدود ۱۲ کیلوگرم فضولات تولید می‌کند.
با در نظر گرفتن همه این‌ها، باید در راستای حفظ سلامت عمومی و فردی از غذا دادن به این پرندگان خودداری کرد. اما به نظر می‌رسد برای شهروند معمولی دهلی، چنین منطقی قابل درک نیست
منبع: downtoearth
دیدگاه تان را بنویسید