روز خبرنگار؛ فرصت استراتژیک برای بازطراحی نقش رسانه‌ها در توسعه ملی
حمید شکری خانقاه، مدرس دانشگاه نوشت: روز خبرنگار، نه فقط یک سالگرد، بلکه یک فرصت استراتژیک برای بازطراحی نقش رسانه‌ها در توسعه ملی است. آن‌چه امروز نیاز داریم، نه فقط خبرنگار، که «اندیشه رسانه‌ای» در سطح حکمرانی است.
به گزارش شفقنا، «حمید شکری خانقاه»، مدرس دانشگاه در مطلبی نوشت: جمعه ۱۷ مرداد، نه فقط یادآور نام و تلاش خبرنگاران، که فرصتی است برای بازخوانی جایگاه رسانه در حکمرانی ملی، فرهنگ عمومی، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و ارتقاء بلوغ ارتباطی جامعه. این روز، بستری برای طرح دغدغه‌هایی است که سال‌ها زیر غبار مناسبت‌گرایی پنهان مانده‌اند.
کشور ما هنوز به یک نظام «برنامه‌ریزی راهبردی ارتباطی و رسانه‌ای» با ساختار شفاف، کارویژه‌های مشخص و رویکردی مردم‌محور دست نیافته است. پراکندگی نهادها، تداخل مسئولیت‌ها و نبود یک قطب هدایت‌گر در زیست‌بوم رسانه‌ای کشور، ما را از حکمرانی هوشمند ارتباطی دور کرده است.
در عصر محتواهای ویرال، سریع، تصویری و مختصر، مخاطب دیگر حوصله متن‌های بلند و خبرهای فرسوده را ندارد. رسانه‌ها و روابط عمومی‌ها باید زبان جدید ارتباط را بشناسند: تیتر، تصویر، عدد، نمودار، و روایت سریع. کوتاه‌نویسی، یک الزام حرفه‌ای است؛ نه فقط یک سبک نگارشی.
رسانه‌نگاری امروز، دیگر محدود به خبرنگاران رسمی نیست. اینفلوئنسرهای تخصصی، تحلیلگران دیجیتال، روایت‌گران مردمی و کنشگران رسانه‌ای نقش مهمی در جریان‌سازی افکار عمومی دارند. شناخت، هدایت و مشارکت دادن این گروه‌ها، بخشی از بلوغ رسانه‌ای امروز است.
روابط عمومی باید از حاشیه تبلیغاتی خارج شود و به هویت اصیل خود یعنی «رسانه درون‌سازمانی با پیوند برون‌سازمانی» بازگردد. شکل‌دهی به شبکه ارتباطی مؤثر با خبرنگاران، ارتقاء کیفیت تولید محتوا، و حفظ اصالت خبری در کنار انتقال دقیق پیام، از رسالت‌های فراموش‌شده روابط عمومی‌هاست. روابط عمومی دیگر روایتگر گذشته نیست، معمار و طراح آینده سازمان در تعامل با رسانه و مردم است.
محتوا فقط مصرفی نیست، مسئولانه است. رسانه‌ها باید نقش خود را در برابر افکار عمومی، حقیقت، آرامش روانی جامعه و توسعه پایدار بازتعریف کنند. خبرنگاری حرفه‌ای باید با آگاهی از پیامدهای اجتماعی و فرهنگی هر محتوا، عمل کند.
رسانه‌های امروز، باید از روایت صرف رویدادها عبور کنند و با رویکردی مسئله‌محور، به تحلیل ریشه‌ها، طراحی راهکارها، و الگوسازی بپردازند.
نمونه روشن این ضرورت، بحران‌های کنونی کشور در حوزه آب، برق، غذا و منابع طبیعی است. این بحران‌ها، نیازمند گفتمان‌سازی هوشمند و تخصص‌محور در سطح رسانه‌هاست، نه فقط گزارش‌دهی سطحی.
مخاطب امروز، کنشگر است، نه صرفاً شنونده. رسانه‌ها باید به سمت بازی‌سازی پیام‌ها، تعامل‌پذیری محتوا، و درگیرسازی ذهنی و عاطفی مخاطب بروند. روایت بحران آب، صرفاً با هشدارهای کلاسیک ممکن نیست؛ باید با الگوهای بازی‌گونه، داستانی و جذاب، مشارکت مردم را برانگیخت.
سیاست‌گذاری ارتباطی در ایران، هنوز بر مدار دولت‌محوری می‌چرخد. این در حالی است که رسانه ملی و رسمی، باید بازتاب صدای مردم باشد، نه تریبون یک‌سویه. حکمرانی نوین رسانه‌ای نیازمند برنامه‌ریزی راهبردی ارتباطی با محوریت مردم، تعامل چندسطحی و اعتمادسازی دوسویه است.
روز خبرنگار، نه فقط یک سالگرد، بلکه یک فرصت استراتژیک برای بازطراحی نقش رسانه‌ها در توسعه ملی است. آن‌چه امروز نیاز داریم، نه فقط خبرنگار، که «اندیشه رسانه‌ای» در سطح حکمرانی است.
دیدگاه تان را بنویسید