به دستور ترامپ صورت گرفت:

قطع بودجه تحقیقات درباره آلودگی PFAS در مزارع آمریکا / احمقانه و شرورانه!

آفت‌کش‌ها و لجن فاضلاب حاوی PFAS که به‌عنوان کود در زمین‌های کشاورزی استفاده می‌شوند، وارد محصولات و منابع آبی اطراف می‌شوند

دولت ترامپ ۱۵ میلیون دلار بودجه تحقیقات درباره آلودگی PFAS در مزارع آمریکا را قطع کرد.

175086564598124200

 

به گزارش تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس به نقل از گاردین، دولت ترامپ حدود ۱۵ میلیون دلار بودجه تحقیقات درباره آلودگی زمین‌های کشاورزی آمریکا به مواد شیمیایی PFAS را حذف کرده است، اقدامی که به گفته فعالان بهداشت عمومی، مانع از درک بهتر منبعی نگران‌کننده از آلودگی گسترده مواد غذایی می‌شود.

در سال‌های اخیر، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که آفت‌کش‌ها و لجن فاضلاب حاوی PFAS که به‌عنوان کود روی زمین‌های کشاورزی پاشیده می‌شوند، خاک را آلوده کرده و این مواد شیمیایی وارد محصولات کشاورزی و منابع آبی اطراف می‌شوند.

لجن فاضلاب عامل بحرانی رو به گسترش در ایالت مین Maine است؛ جایی که ۸۴ مزرعه به‌شدت به PFAS آلوده شده‌اند و برخی مجبور به تعطیلی شده‌اند. فعالان می‌گویند تقریباً در همه ایالت‌ها آلودگی مشابهی وجود دارد، اما مین تنها ایالتی است که برنامه آزمایش گسترده‌ای دارد. تأثیرات این آلودگی بر افرادی که از محصولات این مزارع تغذیه می‌کنند، هنوز مشخص نیست.

بیل پلوکر، نماینده ایالت مین و از اعضای انجمن کشاورزان و باغداران ارگانیک مین، گفت:

«ما باید این تحقیقات را انجام دهیم و اقداماتی برای اطمینان از سلامت منابع غذایی و امنیت کشاورزان و مزارع انجام دهیم. همان‌طور که در مین دیده‌ایم، کشاورزان بیشترین آسیب را از PFAS می‌بینند، چون با خاک کار می‌کنند، محصولات آلوده می‌خورند و از چاه‌های آلوده می‌نوشند.»

PFAS گروهی از حدود ۱۵ هزار ترکیب شیمیایی هستند که به دلیل تجزیه‌ناپذیری در طبیعت «مواد شیمیایی ابدی» نامیده می‌شوند و در بدن انسان و محیط‌زیست تجمع پیدا می‌کنند. این مواد با مشکلات جدی سلامتی مانند سرطان، بیماری‌های کبد و کلیه، کلسترول بالا، نقص‌های مادرزادی و ضعف سیستم ایمنی مرتبط هستند.

آژانس حفاظت محیط‌زیست آمریکا (EPA) به درخواست اظهارنظر در این خصوص پاسخ نداد.

 

3000_11zon

لجن فاضلاب ترکیبی از زباله‌های انسانی و صنعتی است که از فرآیند تصفیه فاضلاب به‌جا می‌ماند. دفع آن هزینه‌بر است و EPA اجازه می‌دهد به‌عنوان «کود زیستی» روی زمین‌های کشاورزی پخش شود چون سرشار از مواد مغذی گیاهان است.

اما فعالان سلامت عمومی این کار را به‌شدت نقد کرده‌اند، زیرا دولت میلیاردها دلار صرف تصفیه آب می‌کند، اما محصول جانبی سمی آن دوباره وارد زنجیره غذایی و منابع آب می‌شود.

ایالت مین اولین ایالتی بود که استفاده از لجن فاضلاب را ممنوع کرد و صندوقی ۷۰ میلیون دلاری برای کمک به کشاورزان آسیب‌دیده ایجاد کرد. تاکنون 5 مزرعه تعطیل شده‌اند و برخی کشاورزان از مشکلات سلامتی گزارش داده‌اند.

EPA تحت ریاست جمهوری بایدن نیز در برابر درخواست‌ها برای اقدام جدی علیه مزارع آلوده مقاومت نشان داده و این عمل را ممنوع نکرده بود! یک شکایت فدرال در سال ۲۰۲۴ میلادی که ادعا می‌کند آلودگی ناشی از لجن آلوده به PFAS ناقض قانون آب پاک است، ممکن است باعث ممنوعیت کامل آن یا وضع مقررات سختگیرانه شود.

در این شرایط، EPA برنامه‌ای ۱۵ میلیون دلاری برای تأمین بودجه ۱۰ پروژه تحقیقاتی در دانشگاه‌های مختلف راه‌اندازی کرد. هدف این تحقیقات بررسی چگونگی ورود PFAS به محصولات کشاورزی و دام‌ها بود. برخی از این تحقیقات همچنین به باغ‌های شهری و مراکز تصفیه فاضلاب می‌پرداختند که لجن آلوده را با برچسب «ارگانیک» می‌فروشند. بخشی از پژوهش‌ها نیز بر بهبود راهکارهای کاهش آلودگی تمرکز داشت.

تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که PFAS می‌توانند به‌راحتی وارد محصولات شوند. در کارولینای شمالی، پژوهشگران دریافتند میوه‌ها و سبزیجات پرآب – مثل توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی، کاهو، بلوبری و تمشک – PFAS بیشتری نسبت به محصولات نشاسته‌ای مانند ذرت جذب می‌کنند، چون PFAS به آب جذب می‌شود.

در همان مطالعه مشخص شد که میزان جذب PFAS می‌تواند بالا باشد؛ مثلاً، اگر کودکی فقط ۱۰ عدد بلوبری از یکی از باغ‌ها بخورد، مقدار GenX (یک ترکیب رایج PFAS) مصرف‌شده معادل نوشیدن یک لیتر آب آلوده بالاتر از حد مجاز فدرال است.

دولت ترامپ به همراه «وزارت کارآمدسازی دولت» به ریاست ایلان ماسک – موسوم به Doge – این برنامه را در ماه مه میلادی متوقف کرد، اما اخیراً بودجه 2 تحقیق را دوباره برقرار کرده است. دلیل این بازگشت بودجه برای برخی پروژه‌ها مشخص نیست. چند دانشمند به گاردین گفتند که در حال اعتراض به این تصمیم هستند، اما بیشتر توضیحی ندادند.

کایلا بنت، مدیر علمی سازمان PEER و وکیل سابق EPA، گفت:

«این تصمیم نه فقط احمقانه بلکه شرورانه است. قطع بودجه تحقیقاتی درباره ورود این مواد شیمیایی سمی به زنجیره غذایی، ما را برای دهه‌ها یا حتی صدها سال دیگر در معرض آن‌ها قرار خواهد داد.»

 

دیدگاه تان را بنویسید

 

پربازدیدترین ها