هشدار جهانی پس از کشف محموله‌های آلوده به رادیو اکتیو در ۲۰ کارخانه غذایی
کانتینرهایی از کالاها، از جمله میگو و کفش‌های ورزشی، شروع به «انتشار آثار ضعیفی از تشعشع ساخت بشر» کردند
بازرسان بندری در آمریکا و اروپا پس از شناسایی آثار سزیم-۱۳۷ در محموله‌های میگو و کفش ورزشی از اندونزی، زنگ خطر آلودگی را فعال کردند. ردیابی‌ها منشأ احتمالی را به یک کارخانه ذوب ضایعات نزدیک جاکارتا رساند؛ جایی که دست‌کم ۲۰ کارخانه صنعتی در معرض خطر قرار گرفته‌اند و بیش از یکهزار تُن ماده آلوده در حال جمع‌آوری است. اندونزی اعلام کرد اگر تشخیص آمریکا نبود، این آلودگی شناسایی نمی‌شد و اکنون نگرانی‌ها درباره ایمنی غذایی و پیامدهای صادراتی رو به افزایش است.
تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس:
مقامات هشدار دادند پس از آنکه بیش از ۲۰ کارخانه محموله‌ای از کانتینرهای خطرناک دریافت کردند: «اگر آمریکا آن را شناسایی نکرده بود، ما هرگز متوجه نمی‌شدیم»
اگرچه هنوز تقریباً یک ماه از سال ۲۰۲۵ باقی مانده است، این سال تاکنون عناوین عجیب و غریبی تولید کرده که اخبار غیرمعمول به سرعت فراموش می‌شوند.
برای مثال، در ۱۸ اوت، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هشدار فوری درباره میگوهای رادیواکتیو با احتمال آلودگی به سزیم-۱۳۷ صادر کرد.
اخیراً بلومبرگ به این حادثه بازگشت و با نگرانی دریافت که پاسخ‌ها بیشتر از پرسش‌ها نیستند.
ماجرا چیست؟
مشکل سزیم-۱۳۷ ابتدا توسط بازرسان بندر در لس‌آنجلس کشف شد.
کانتینرهایی از کالاها، از جمله میگو و کفش‌های ورزشی، شروع به «انتشار آثار ضعیفی از تشعشع ساخت بشر» کردند. در همین حال، یک «کانتینر منفرد» از کفش‌های برند آدیداس که به بازار سوئیس می‌رفت، در رادارهای روتردام تشخیص داده شد و همان آثار ضعیف تشعشع را نشان داد.
در آمریکا، این خبر باعث انتشار میم‌های پس از فراخوان شد و با اینکه خبر در میان سایر اخبار پرهیاهو دفن شد، محققان مشغول بررسی دقیق علت وقوع آن بودند.
آن‌ها کشف کردند که این موضوع یک بحران بهداشتی و زیست‌محیطی در حال وقوع است و زنجیره‌ای از آلودگی بالقوه کشنده وجود دارد، بدون سرنخ مشخصی از منشأ آن و چگونگی تضمین رفع خطر.
مقامات منشأ انتشار سزیم-۱۳۷ را به یک کارخانه ذوب ضایعات کوچک در یک پارک صنعتی در حومه جاکارتا، پایتخت اندونزی ردیابی کردند؛ بلومبرگ اشاره کرد که هنوز مشخص نیست این انتشار «تصادفی بوده یا عمدی».
در منطقه تحت تأثیر، حداقل ۲۰ کارخانه، از جمله کارخانه‌های تولید کفش نایکی و آدیداس و صادرکنندگان غذاهای دریایی وجود داشتند. مقامات جهانی سطح بازرسی‌ها را افزایش دادند و محموله‌ای از میخک‌های اندونزیایی آلوده به بندر لانگ بیچ، کالیفرنیا رسید.
این موضوع باعث شد که محققان به زمین‌های کشاورزی در جنوب سوماترا بروند، تقریباً ۵۰ مایل دورتر از پارک صنعتی، جایی که با شگفتی دریافتند سطح سزیم-۱۳۷ حتی بالاتر از میگوها است، به‌ویژه وقتی که در خاک منطقه بررسی کردند.
بلومبرگ اشاره کرد که اگرچه هیچ ارتباطی میان این حادثه و مورد دیگری از روی رادیواکتیو که توقیف شده بود، برقرار نشده، «تشخیص سزیم-۱۳۷ ساخت بشر در مکان‌های مختلف در چنین مدت کوتاهی بسیار غیرمعمول است.»
چرا این موضوع نگران‌کننده است؟
اویتا نورسانتی، قانون‌گذار اندونزیایی، در جلسه‌ای پارلمانی گفت:
«این مورد اعتبار کشور ما را در سطح بین‌المللی لکه‌دار کرده است. اگر آمریکا آن را شناسایی نکرده بود، ما هرگز متوجه نمی‌شدیم.»
حادثه سزیم-۱۳۷ که هنوز به‌طور کامل توضیح داده نشده، پیامدهای گسترده‌ای در چند حوزه داشت: زنجیره تأمین جهانی، ایمنی غذایی، مدیریت پسماند و خطرات زباله‌های الکترونیکی.
در حالی که آلودگی با سزیم-۱۳۷ نادر است، به‌ویژه در این مقیاس، بلومبرگ به حادثه‌ای در ۱۹۹۸ در اسپانیا اشاره کرد. بر اساس گزارش ابتکار تهدید هسته‌ای (NTI)، این حادثه نماد مشکل بزرگتری به نام «منابع یتیم» بود.
سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا منابع یتیم را به طور کلی به عنوان «مواد رادیواکتیو ناخواسته» توصیف می‌کند؛ منابع بسته و خطرناک تشعشع که رها شده، گم شده یا به‌طور نادرست دور ریخته شده‌اند.
در حادثه آسرینکس ۱۹۹۸، یک منبع یتیم به طور غیرعمد ذوب شد و هشدارهای تشعشع در فرانسه، آلمان، ایتالیا و سوئیس فعال شد و نشان داد که یک اشتباه کوچک می‌تواند پیامدهای جهانی داشته باشد.
اقدامات انجام‌شده
در اندونزی، مقامات هنوز در تلاش هستند تا ۱۰۰۰ تن و بیشتر از مواد آلوده را به درستی مدیریت کنند.
در پی حادثه اسپانیا، هزینه پاکسازی به ۲۶ میلیون دلار رسید که امروز معادل ۵۲.۲ میلیون دلار است.
نورسانتی در جلسه نوامبر به هزینه‌های احتمالی اشاره کرد و پرسید:
«سؤال من این است که مسئولیت هزینه‌های پاکسازی که اکنون در حال انجام است با چه کسی است!؟»
دیدگاه تان را بنویسید