شما نمیتوانید بر شکمهای گرسنه، جهانی آرام بنا کنید!
چرا «اصلاح نباتات و حفاظت از بذر» به اندازه نان سر سفره مهم است؟
هر لقمهای که میخوریم، از سفری طولانی آغاز شده؛ از دانهای کوچک که سرنوشت امنیت غذایی ما را رقم میزند. اما آیا میدانید همین دانهها اگر درست مدیریت نشوند، میتوانند فردا را بیغذا بگذارند؟ اگر میخواهید بدانید چرا «اصلاح نباتات و حفاظت از بذر» به اندازه نان سر سفره مهم است، این مطلب را از دست ندهید.
تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس:
هر روز که سفرهای گسترده میشود، نان، برنج یا سبزی تازه پیش روی ماست؛ اما کمتر به این فکر میکنیم که پشت این لقمهها، سرگذشت دانههایی نهفته است که بقای نسلها به آن وابسته است.
زیبایی بذرها تنها در کوچکی و سادگیشان نیست؛ آنها توانایی سیر کردن شکمها، حفظ زمین و ساختن آینده کشاورزی را دارند. با این حال، برای پاسخ به نیازهای روزافزون سلامت انسان، امنیت غذایی و کشاورزی پایدار، حفاظت از تنوع ژنتیکی گیاهان بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است.
در این میان، بانکهای ژن بهعنوان حافظان خاموش طبیعت، نقشی بیبدیل ایفا میکنند. آنها تنوع گیاهی را نگهداری کرده و در اختیار اصلاحگران و کشاورزان قرار میدهند. اما حقیقت این است که بذرها موجوداتی زندهاند؛ و اگر بهدرستی مدیریت نشوند، قوه زیستیشان بهتدریج کاهش مییابد.
گزارشها نشان میدهد که در مواردی، اصلاحگران بذر، نمونههایی از بانک ژن دریافت کردهاند که توان جوانهزنی نداشتهاند. از همین رو، آزمایشهای منظم قوه نامیه و کنترل کیفی مداوم، ضرورتی انکارناپذیر است. استاندارد جهانی میگوید: بذرهای غلات باید حداقل ۸۵ درصد توان جوانهزنی داشته باشند. بسته به نوع محصول و شرایط ذخیرهسازی، این بذرها میتوانند میانگین ۱۲ تا ۳۰ سال زنده بمانند؛ مشروط به آنکه مراقبت علمی و فنی لازم صورت گیرد.
تولید پایدار اما صرفاً به معنای «تولید بیشتر» نیست. بلکه به معنای «تولید هوشمندانهتر»، حفاظت از طبیعت و جلوگیری از هدررفت هر دانهای است. آینده غذایی بشر، در گرو همین بذرهاست؛ بذرهایی که امروز باید با دانش و تعهد حفظ شوند تا فردا بر سر سفرههای نسلهای آینده حاضر باشند.
و سرانجام دوباره به همان سفره روزمره بازمیگردیم؛ جایی که آرامش، امنیت و حتی صلح، بر تکه نانی استوار است که از دانهای آغاز شده است. همانطور که گفتهاند:
«شما نمیتوانید بر شکمهای گرسنه، جهانی آرام بنا کنید!»
دیدگاه تان را بنویسید