روسیه کشاورزی اوکراین را هدف گرفته است:
روستاهای سوخته: چگونه جنگ، کشاورزی را ویران می‌کند
روستاهایی که با کشاورزی زنده‌اند، می‌میرند
در حاشیه شهر سومی، واقع در شرق اوکراین، جایی که زمین‌های سرسبز زمانی قلب تپنده کشاورزی این کشور بودند، اکنون صدای پهپادها و انفجارها جای آواز پرندگان و صدای تراکتورها را گرفته است. کشاورزان امروز نه تنها با آفات یا نوسانات بازار مواجهند، بلکه با مین، گلوله و کمبود نیروی انسانی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
به گزارش کشاورزپلاس به نقل از گاردین، در حاشیه شهر سومی، واقع در شرق اوکراین، جایی که زمین‌های سرسبز زمانی قلب تپنده کشاورزی این کشور بودند، اکنون صدای پهپادها و انفجارها جای آواز پرندگان و صدای تراکتورها را گرفته است. کشاورزان امروز نه تنها با آفات یا نوسانات بازار مواجهند، بلکه با مین، گلوله و کمبود نیروی انسانی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
کشاورزان سرباز شده‌اند
می‌کولا موندرا‌یف، ۵۵ ساله، در حال جابجایی لاشه یک پهپاد روسی است. او نیمی از هفته را با یگان دفاع سرزمینی می‌گذراند و نیم دیگر را در مزرعه‌اش کار می‌کند. وی می‌گوید: «روسیه فقط اهداف نظامی را نمی‌زند؛ آنها کشاورزی، یعنی ریشه فرهنگ اوکراینی را هدف گرفته‌اند.»
زمین‌های مین‌گذاری شده، نیروی کار در جبهه
حدود ۲۵ درصد از زمین‌های کشاورزی اوکراین تحت اشغال روسیه هستند و صدها هزار هکتار دیگر به دلیل مین‌ها و مهمات عمل‌نکرده قابل استفاده نیستند. بسیاری از کشاورزان یا به خدمت سربازی رفته‌اند یا به علت ناامنی مهاجرت کرده‌اند. اولِه خومنکو، مدیر کل باشگاه کشاورزی اوکراین، می‌گوید: «۳۰ درصد کمبود نیروی کار داریم؛ قبل از جنگ فقط ۱۰ درصد بود.»
روستاهایی که با کشاورزی زنده‌اند، می‌میرند
کشاورزانی مانند می‌کولا پاناسنکو و آندری سِما می‌گویند حملات مکرر پهپادی، تخریب زیرساخت‌ها، و ترس روزمره از مرگ، انگیزه ادامه فعالیت را گرفته است. پاناسنکو می‌گوید: «تقریباً تمام کارگران مزرعه‌ام به جنگ رفته‌اند. ما نه تنها نان تولید می‌کنیم، بلکه روستا را زنده نگه می‌داریم. بدون کشاورزان، روستاها خواهند مرد.»
سِما، که روزگاری ۱۵۰ دام کوچک داشت، حالا تنها چند مرغ و بوقلمون دارد. او می‌گوید: «ما محصولی با کیفیت نان تولید می‌کنیم اما به خاطر نزدیکی به جبهه، دلال‌ها با پایین‌ترین قیمت از ما می‌خرند.»
مزارعی در میدان جنگ
حتی شرکت‌های بزرگ مانند «ویکتوریا» که ۴۵ هزار هکتار زمین دارند نیز از آسیب در امان نیستند. سرگی بوندارنکو، مدیرعامل این شرکت، می‌گوید: «ما بخش امنیتی خودمان را داریم که با ضدپهپادها زمین را بررسی می‌کنند تا کارگران در ساعات امن مشغول کار شوند. اگر متوقف شویم، دیگر وجود نخواهیم داشت.»
کشاورزی کوچک، ستون خاموش کشور
در کنار شرکت‌های بزرگ، حدود ۲۵۰ هزار خانوار روستایی، معروف به «اُدنووسیبنیکی»، ستون فقرات خاموش کشاورزی اوکراین هستند. این خانواده‌ها در حاشیه روستاها مرغ و بوقلمون نگهداری می‌کنند، سیب‌زمینی می‌کارند، زنبورداری دارند و اغلب بیش از یک سوم غذای مصرفی کشور را تأمین می‌کنند.
با این حال، جنگ باعث سالخوردگی جمعیت روستایی، کاهش تولید، و انزوای بیشتر این خانواده‌ها شده است. راین پاولسن از سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) می‌گوید: «آنها در فهرست‌های رسمی نیستند، اما بدون آنها ساختار جامعه اوکراین فرو می‌پاشد.»
در حالی که توجه جهان به صادرات غلات اوکراین معطوف است، آنچه کمتر دیده می‌شود، رنج روزانه کشاورزان و خانواده‌هایی است که زندگی‌شان به معنای واقعی زیر چکمه‌های جنگ له شده است. کشاورزی اوکراین نه تنها قربانی حملات نظامی، بلکه قربانی فراموشی شده است. و این تهدیدی برای آینده نه تنها اقتصاد، بلکه هویت این کشور است.
دیدگاه تان را بنویسید