علیرضا صفاخو - روزنامه نگار بخش کشاورزی
در روز جهانی محیط زیست، امضای تفاهمنامهای میان دیجیکالا، دولت ژاپن، سازمان ملل متحد و سازمان حفاظت محیط زیست برای حفظ تالابهای ایران، گامی ارزشمند در جهت تحقق مفهوم «اقتصاد حفاظت مشارکتی» است؛ الگویی که در آن، سودآوری اقتصادی نه در تعارض، بلکه در خدمت پایداری محیطزیستی قرار میگیرد.
در این مدل، شرکتها دیگر تنها بازیگران اقتصادی نیستند، بلکه به کنشگرانی اجتماعی تبدیل میشوند که هم در توسعه پایدار نقش دارند و هم در حفاظت از زیستبومها.
آغاز همکاری دیجیکالا با نهادهای ملی و بینالمللی برای توانمندسازی جوامع محلی و آموزش کشاورزی پایدار، فرصتی است تا از بستر اقتصاد دیجیتال برای حفظ زیستبومهای در معرض تهدید استفاده شود. عرضه مستقیم محصولات بومی، آموزش دیجیتال به کشاورزان، و پیوند زدن درآمد با حفظ منابع طبیعی، گامی نو برای ایران در مسیر جهانی «اقتصادِ مسئولانه» است.
در جهان چه خبر است؟
نمونهای الهامبخش در این زمینه، برند"پاتاگونیا" است؛ شرکتی که نشان داد میتوان میلیارد دلاری بود و در عین حال، دوستدار واقعی زمین ماند. این برند پوشاک، نهتنها تمام درآمد جمعه سیاه را به سازمانهای محیطزیستی اهدا کرد، بلکه ساختار کل کسبوکار خود را بر پایه حفظ زمین و انسانها قرار داده است.
از سرمایهگذاری در استارتآپهای زیستمحیطی گرفته تا راهاندازی کمپینهای آموزشی، ساخت فیلمهای آگاهیبخش، و ایجاد برنامهای برای خرید و فروش لباسهای دستدوم — پاتاگونیا نشان داده که مأموریت «برای نجات سیاره زمین در کسبوکار بودن» شعاری نیست، بلکه شیوهای از زیستن است.
دیجیکالا میتواند نقطهعطف باشد
حال این پرسش مطرح میشود: آیا دیجیکالا میتواند همانگونه که پاتاگونیا در آمریکا شد، به برند پیشرو مسئولیتپذیر در ایران تبدیل شود!؟
ظرفیتهای دیجیکالا بینظیر است: جامعه کاربران میلیونی، زیرساخت دیجیتال قدرتمند، بخش بومیمحلی فعال، و تعهد روزافزون به پایداری. با این تفاهمنامه، گامی در این مسیر برداشته شده — اما این تازه آغاز راه است.
اگر دیجیکالا در ادامه بتواند:
درصدی از فروش بومیمحلی را به پروژههای احیای تالابها اختصاص دهد،
کمپینهای آگاهیبخش درباره مصرف پایدار اجرا کند،
از سود خود در پروژههای محیطزیستی سرمایهگذاری کند،
و همچون پاتاگونیا، هدف را فراتر از تجارت تعریف کند،
آنگاه میتوان امیدوار بود که یک تجربه ملی از اقتصادِ سبز بومیشده، در ایران نیز شکل بگیرد.
در جهانی که تغییرات اقلیمی تهدیدی فراگیر است، پایداری دیگر انتخاب نیست؛ ضرورتی حیاتی است.
و شرکتهایی که این ضرورت را درک کنند، آینده را نه فقط میسازند، بلکه نجات میدهند.
گزارش مرتبط
تفاهمنامه دیجیکالا، دولت ژاپن و UNDP برای حفاظت از تالابهای ایران
دیدگاه تان را بنویسید