به گزارش گروه بین الملل تلویزیون اینترنتی کشاورزپلاس، کشت ذرت یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین زیربخش‌های کشاورزی ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود. بر اساس گزارش منتشر شده توسط انجمن ملی ذرت‌کاران آمریکا (NCGA)، در سال 2024 کشاورزان آمریکایی حدود 14.9 میلیارد بوشل ذرت برای تولید دانه - حدود 378.5 میلیون تن- برداشت کردند که ارزش اقتصادی آن بالغ بر 64.7 میلیارد دلار بود. به این ترتیب ایالات متحده آمریکا همچنان بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده ذرت در جهان است.

این گزارش، به قلم خانم دکتر «کریستا سوانسون»، اقتصاددان کشاورزی و متخصص تولید محصولات زراعی، درآمد مزرعه، و تحلیل سیاست‌های کشاورزی که به همراه همسرش در یک مزرعه خانوادگی ذرت، سویا و  4 فرزندشان را پرورش می‌دهند؛ در ماه ژوئن 2025 میلادی گردآوری شده است. 

گزارشی که در آن به اثرات اقتصادی کشت ذرت را از سطح مزرعه تا زنجیره تأمین و هزینه‌های خانوارهای مرتبط بررسی کرده و نشان می‌دهد چگونه کشت ذرت باعث ایجاد اشتغال، تقویت جوامع روستایی، رشد اقتصادی، و افزایش درآمد دولت‌ها در سراسر ایالات متحده آمریکا شده است.

تحلیل تفصیلی سطح ملی

کشت ذرت در ایالات متحده آمریکا بیش از 289 هزار مزرعه را دربر می‌گیرد. اگرچه ارزش تولید سال 2024 نسبت به سال 2023 میلادی کاهش داشته، اما همچنان بالاتر از میانگین 10 ساله باقی مانده است. کاهش ارزش تولید عمدتاً به دلیل کاهش قیمت بازار ذرت بوده است.

در سال‌های 2021 و 2022، با رشد قیمت ذرت، ارزش تولید به حدود 90 میلیارد دلار رسید و مجموع خروجی اقتصادی نیز از 200 میلیارد دلار فراتر رفت. این تغییرات نشان می‌دهد که افزایش قیمت ذرت مستقیماً به افزایش ارزش اقتصادی کشت آن منجر می‌شود.

اجزای اثر اقتصادی کشت ذرت

1. اثر مستقیم (مزرعه)

• تولید 14.9 میلیارد بوشل به ارزش 64.7 میلیارد دلار.

• اشتغال مستقیم: درآمد 9.9 میلیارد دلاری به شکل حقوق و مزایا.

• مشارکت مستقیم در GDP آمریکا: 15.6 میلیارد دلار (8 درصد از کل سهم کشاورزی در GDP کشور).

2. اثر غیرمستقیم (زنجیره تأمین)

• شرکت‌های تامین نهاده (کود، سوخت، ماشین‌آلات، خدمات مالی و حمل‌ونقل).

• مشارکت 36.1 میلیارد دلاری در تولید اقتصادی و 20.7 میلیارد دلار در GDP.

• درآمد نیروی کار غیرمستقیم: 11.4 میلیارد دلار.

3. اثر القایی (هزینه‌های خانوارها)

• اثر هزینه‌های خانوارهای کشاورزان و کارکنان زنجیره تأمین.

• مشارکت 22.4 میلیارد دلاری در اقتصاد و 13.9 میلیارد دلار در GDP.

• درآمد نیروی کار ناشی از اثر القایی: 7.4 میلیارد دلار.

بررسی استانی (ایالتی)

در حالی که 41 ایالت به طور مستقیم ذرت تولید می‌کنند، اثرات اقتصادی آن در تمام 50 ایالت و منطقه کلمبیا نیز دیده می‌شود.

10 ایالت برتر از نظر ارزش تولید ذرت و مشارکت اقتصادی

1. آیوا (Iowa):

   • تولید: 11.6 میلیارد دلار

   • مجموع اثر اقتصادی: 19.2 میلیارد دلار

   • اشتغال: 51,275 نفر

2. ایلینوی (Illinois):

   • تولید: 9.9 میلیارد دلار

   • اثر اقتصادی: 18.6 میلیارد دلار

   • اشتغال: 61,946 نفر

3. نبراسکا (Nebraska)

4. مینه‌سوتا (Minnesota)

5. ایندیانا (Indiana)

6. اوهایو (Ohio)

7. ویسکانسین (Wisconsin)

8. میزوری (Missouri)

9. کانزاس (Kansas)

10. داکوتای جنوبی (South Dakota)

نکته قابل توجه: ایالت کالیفرنیا

با وجود تولید پایین ذرت، اثر اقتصادی بالایی دارد (3.6 میلیارد دلار خروجی)، که بیشتر به دلیل پیوندهای مالی و بازار املاک با این صنعت است.

روش‌شناسی مطالعه

این مطالعه توسط نرم‌افزار مدل‌سازی اقتصادی IMPLAN و با استفاده از روش تحلیل ورودی-خروجی (Input-Output) و ماتریس حسابداری اجتماعی (SAM) انجام شده است. این مدل‌ها، وابستگی متقابل صنایع و هزینه‌های خانوارها را شبیه‌سازی می‌کنند. همچنین از تحلیل چندمنطقه‌ای (MRIO) برای درک پیوندهای بین ایالتی استفاده شده است.

تجزیه‌وتحلیل رسمی بر اساس صنایع مرتبط با کشت ذرت در ایالات متحده – سال 2024

مطالعه انجام‌شده در سال 2024 نشان می‌دهد که کشت ذرت در ایالات متحده آمریکا، فراتر از فعالیتی صرفاً کشاورزی، با 506 بخش صنعتی در سراسر کشور دارای ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم است. این ارتباطات اقتصادی، به‌واسطه زنجیره تأمین کالا و خدمات و همچنین هزینه‌کرد درآمدهای حاصل از کشت ذرت، موجب شکل‌گیری اثر اقتصادی چندلایه و درهم‌تنیده‌ای در اقتصاد ملی آمریکا شده‌اند.

در میان این 506 بخش صنعتی، 5 گروه صنعتی اصلی به عنوان بیشترین بهره‌برداران از فعالیت‌های مرتبط با کشت ذرت شناخته شده‌اند که به شرح زیر مورد تحلیل قرار می‌گیرند:

1. صنعت کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری

اثر اقتصادی: 70.4 میلیارد دلار

این گروه، که دربرگیرنده فعالیت‌های مستقیم کشت و تولید ذرت است، بالاترین سطح مشارکت اقتصادی را داراست. رقم 70.4 میلیارد دلار، شامل تولید اولیه ذرت و سایر فعالیت‌های کشاورزی مکمل در مزارع است. این صنعت نقش ستون فقرات زنجیره اقتصادی ذرت را ایفا می‌کند و بخش عمده‌ای از اشتغال مستقیم و ارزش‌افزوده ملی را در بر دارد.

2. صنعت تجارت عمده‌فروشی (Wholesale Trade)

اثر اقتصادی: 8.6 میلیارد دلار

این صنعت شامل شرکت‌هایی است که در توزیع، بازاریابی و فروش عمده نهاده‌های کشاورزی، تجهیزات، و همچنین جابه‌جایی محصول نهایی ذرت نقش دارند. نقش عمده‌فروشی در تسهیل انتقال ذرت از مزرعه به بازار یا واحدهای فرآوری، بخش حیاتی زنجیره تأمین را شکل می‌دهد و سهم مهمی در ارزش اقتصادی غیرمستقیم دارد.

3. صنعت املاک و اجاره (Real Estate and Leasing)

اثر اقتصادی: 6.8 میلیارد دلار

فعالیت‌های مرتبط با اجاره زمین‌های زراعی، انبارها، سیلوها و همچنین تأسیسات زیرساختی مرتبط با ذخیره‌سازی و حمل‌ونقل ذرت، تحت پوشش این صنعت قرار دارد. علاوه بر آن، هزینه‌کرد کشاورزان و کارکنان صنعت ذرت برای مسکن و اجاره نیز در این بخش منعکس می‌شود. این صنعت به‌ویژه در ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا با نقش پررنگی ظاهر شده است.

4. صنعت تولید صنعتی (Manufacturing)

اثر اقتصادی: 6.6 میلیارد دلار

صنایع تولیدی که تجهیزات، ماشین‌آلات کشاورزی، قطعات یدکی، و نهاده‌های مرتبط با کشت و برداشت ذرت را تولید می‌کنند، نقش مؤثری در پشتیبانی از عملیات مزرعه‌ای دارند. این ارتباط تولیدی باعث ایجاد یک زنجیره غیرمستقیم مهم شده و سهمی قابل‌توجه در خروجی اقتصادی غیرمستقیم کشور دارد.

5. صنعت خدمات مالی و بیمه (Finance and Insurance)

اثر اقتصادی: 4.9 میلیارد دلار

صنایع مالی و بیمه، ارائه‌دهنده خدمات کلیدی همچون تأمین مالی کشاورزان، اعطای وام‌های کشاورزی، بیمه محصولات، و مدیریت ریسک مالی هستند. نقش این صنعت در ثبات و استمرار فعالیت‌های ذرت‌کاری حیاتی است و این ارتباط باعث شکل‌گیری بخشی از اثر غیرمستقیم و القایی کشت ذرت بر اقتصاد شده است.

جمع‌بندی تحلیلی اتاق خبر کشاورزپلاس:

نتایج این تحلیل نشان می‌دهد که کشت ذرت به عنوان یک فعالیت پایه‌ای در بخش کشاورزی، از طریق پیوندهای گسترده با بخش‌های مختلف صنعتی، توانسته است به یکی از محرک‌های کلیدی اقتصاد کلان در ایالات متحده تبدیل شود. این زنجیره از تولید تا توزیع، اجاره، ساخت تجهیزات و خدمات مالی، نشانگر آن است که سرمایه‌گذاری و حمایت از این بخش نه‌تنها منجر به تولید محصول، بلکه موجب خلق ارزش اقتصادی افزوده در صنایع مکمل نیز می‌شود.

برای سیاست‌گذاران ایرانی، این مدل می‌تواند الگوی ارزشمندی جهت طراحی سیاست‌های حمایتی از زنجیره‌های ارزش کشاورزی مانند ذرت، گندم، یا دانه‌های روغنی باشد.