نه میکروفن، نه دوربین... فقط لبخند، فقط زندگی!

گاهی آدم در جایی نیست، اما دلش چرا ... دلش می‌نشیند وسط همان صحنه، همان قاب، همان جمع. و من، وقتی فیلمِ شب طلایی…