برای آن‌که هیچ‌وقت پشت درِ بسته نبود!

نه میکروفن، نه دوربین... فقط لبخند، فقط زندگی!

گاهی آدم در جایی نیست، اما دلش چرا ... دلش می‌نشیند وسط همان صحنه، همان قاب، همان جمع. و من، وقتی فیلمِ شب طلایی…